Calabrisella

Schede primarie

Genere: 

La vitti a la fiumara chi lavava,
calavrisella mia cu l'occhi scuri.
E mentre appassiunata mi vardava
iu nci rubai lu megghiu muccaturi.

Calavrisella mia, calavrisella mia,
calavrisella mia, sciuri d'amuri.
Lalléru, lalléru, lalléru lalàla
sta calavrisella muriri mi fa.
Lalléru, lalléru, lalléru lalàla
sta calavrisella muriri mi fa.

Tutta sudata di l'acqua venia
nci dissi: dumammindi na schizzella
acqua non si ndi duna pi la via;
stasira venittindi a la mi cella.

Calavrisella mia...

Traduzione italiana

L'ho vista alla fiumara che lavava
calabrisella mia con gli occhi scuri
E intanto appassionata mi guardava
Io le rubai il più bel fazzoletto

Calabrisella mia, Calabrisella mia
Calabrisella mia, fiori d'amore
Lalléru, lalléru, lalléru lalàla
Questa calabrisella morire mi fa.
Lalléru, lalléru, lalléru lalàla
Questa calabrisella morire mi fa.

Tutta sudata veniva dall'acqua
Le dissi: dammene un po'
l'acqua non si dà per la strada;
stasera vieni a casa mia.

Calabrisella mia...

"Calabrisella" è il canto popolare più famoso della Calabria. Per la gente del luogo è una sorta di inno regionale. Il testo racconta dell'incontro di due giovani vicino a una fiumara. Lei lava i panni e lui le ruba un fazzoletto. Lui le chide un po' d'acqua, ma lei gli risponde di no e lo invita ad andare a trovarla la sera a casa sua.